Heyecanı Yaşamak

Bu heyecanı yaşamak için gittiğim ilk gün kafamda bir çok soru vardı. Belki de ilk defa bir çocuğa nasıl yaklaşacağımı bilemediğimi hissettim. Hepsini kucaklamak istiyordum. Derken servis aracından çocuklar inmeye başladılar. Hepsi bir birinden güzel ve tatlıydı. Hangisine elimi uzatsam bilemezken içlerinden bir tanesi koşup bana sarıldı ve "hadi, hadi anne oyun oynamaya gidelim" dedi. İşte o an yaşadığım duygu seli ile sadece ağlamak istedim. Karşımda o kadar çok güzel bir yürek vardı ki... Minicik kalbi sevgisini aradığı ama bulamadığı adını ne koyarsak koyalım anne, baba, abla, kardeş sevgisini ararken, ona sevgi elini uzatan kimse sevgisini ona vermeye hazır bir şekilde bekliyordu. Oysaki kendinin sadece sevilmeye o kadar ihtiyacı vardı ki... Kelimelerin belki de anlamsız kaldığı anlardan biriydi benim için. "Çocuk Evime Bir Kalp Bırak" ailesinin bir üyesi olduğum için çok mutluyum. Sevgiye ihtiyacı olan her çocuk için bir kalp bıraktığımız sürece biliyorum ki hayat onlar için karınlarında uçuşan bir kelebek kadar güzel olacak...

Tuğçe Turak - İstanbul